23 Αυγούστου Σύναξη της Παναγίας της Μεγάλης στην Σάμο

Η Ιερά Μονή Μεγάλης Παναγίας ή «των πέντε οσπιτίων», βρίσκεται στο μέσο της νοτιάς πλευράς του Νησιού και ιδρύθηκε το 1586 μ.Χ. από τους μοναχούς Νείλο και Διονύσιο, οι όποιοι είχαν μονάσει στο ορός Λάτρος κοντά στην αρχαία Μίλητο.

Το Καθολικό της Ιεράς Μονής, διαγωνίως τοποθετημένο στο μέσο της αυλής, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι κτίσμα του 1593 μ.Χ.

13 Ιουλίου Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ

Να, συν τοις άλλοις, πως η Εκκλησία υμνεί τον αρχάγγελο Γαβριήλ σ' αυτή τη γιορτή του:

«Θρόνω παριστάμενος τῆς τρισηλίου Θεότητας καὶ πλουσίως λαμπόμενος, ταὶς θείαις λαμπρότησι, ταὶς ἐκπεμπομέναις, ἀπαύστως ἐκεῖθεν, τοὺς ἐπὶ γῆς χαρμονικῶς, χοροστατοῦντας καὶ εὐφημούντας σέ, παθῶν ἀχλύος λύτρωσαι, καὶ φωτισμῶ καταλάμπρυνον, Γαβριὴλ Ἀρχιστράτηγε, πρεσβευτὰ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΕΛΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

Τα χρόνια της βασιλείας του Νικηφόρου Γ΄ του Βοτανειάτη (1078-1081), ησύχαζε στο Άγιον Όρος. στην τοποθεσία Δάφνη, ο μοναχός Ευθύμιος με την συνοδεία του. Ύστερα όμως από επιδρομή των Σαρακηνών, αναγκάστηκαν να φύγουν και να εγκατασταθούν στη θέση που βρίσκεται σήμερα η μονή Δοχειαρίου. Αυτοί έχτισαν εκεί τη μονή.

Τον Ευθύμιο διαδέχθηκε ο ανηψιός του Νεόφυτος. Ο Νεόφυτος είχε στον κόσμο μεγάλη περιουσία, που τη διέθεσε τώρα για να χτίσει εκκλησία και ν' ασφαλίσει τη μονή με τειχόκαστρο και πύργο. Ήταν όμως λυπημένος, γιατί τα χρήματά του δεν επαρκούσαν για την αγιογράφηση του ναού. Ζήτησε τότε τη βοήθεια του Θεού, κι Εκείνος απάντησε με το ακόλουθο θαύμα:

Το φοβερό πάθος της πλεονεξίας. Του Ραφαήλ Χ. Μισιαούλη, Θεολόγου

Άλλη μια παραβολή έρχεται να μας παρουσιάσει ο Ιησούς με αφορμή την φιλονικία δύο αδελφιών για το μερίδιο της πατρικής περιουσίας.

Ο μεγαλοκτηματίας της παραβολής δεν μπορούσε να ησυχάσει από την αγωνία για τον τόπο που θα αποθήκευε τα αγαθά του; Αγωνιούσε και υπέφερε.

«Είμαι ο αρχάγγελος Μιχαήλ. Δεν επιθυμώ να χτιστεί ο ναός εκεί που σημαδέψατε, αλλά εδώ που θα σας δείξω»

Ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης († 1991), ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, αξιώθηκε από το Θεό για την οσιακή και μαρτυρική του
ζωή πολλά χαρίσματα.

Ολόκληρος ο βίος του ήταν μια συνεχής μυσταγωγία, με αποκορύφωμα τη θεία λειτουργία.
Την ώρα εκείνη, όπως ο ίδιος διηγόταν, άγγελοι γέμιζαν τον ιερό χώρο, δοξολογούσαν το Θεό, λειτουργούσαν μαζί του!

ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ !! ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ !!

Θαύματα πολλά των Χαιρετισμών δεν συνδέονται αποκλειστικά και μόνο με την καθημερινή απαγγελία των 24 Οίκων τους – όπως εξάλλου είναι και επιθυμία της Παναγίας μας – αλλά καταγεγραμμένα θαύματα έχουμε και σε όσους – ως επί το πλείστον σε παλαιότερες εποχές - ήσαν αγράμματοι και δεν μπορούσαν μεν να διαβάσουν τους Χαιρετισμούς, αλλά είχαν τον σύντομο Αρχαγγελικό Χαιρετισμό στα χείλη και στην καρδιά τους !!

Λέγοντας Αρχαγγελικό Χαιρετισμό εννοούμε το “Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία !” με το οποίο προσφώνησε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την δεκατετράχρονη τότε Παναγία μας κατά τον Ευαγγελισμό Της !!

26 Μαρτίου Η σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.

Η αγία μας Εκκλησία, ευσεβείς χριστιανοί, εκτός από τον εορτασμό των μεγάλων γεγονότων της ζωής του Κυρίου και της Θεοτόκου έχει θεσπίσει εορτές, για την εύρεση αγίων λειψάνων, για τη μετακόμιση αγίων λειψάνων, για την ανάμνησι θαυμάτων, για την εύρεσι ιερών εικόνων και για την τιμή των ιερών εκείνων προσώπων τα οποία επρωτοστάτησαν κατά την εκτέλεση της βουλής του θεού και υπούργησαν στα υπερφυή μυστήρια της θείας οικονομίας.

Ύστερα σχεδόν από κάθε δεσποτική ή θεομητορική εορτή οι χριστιανοί συνάζονται στους Ναούς για να τιμήσουν τον άγγελο εκείνον ή τον άγιο, ο όποιος έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο κατά την ιστορική και ιερή ημέρα αυτής της εορτής. Γι΄ αυτό και η τιμή του «Πρωταγωνιστού» ιερού προσώπου ονομάζεται Σύναξις.

26 Μαρτίου Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.

Το όνομα Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος του Θεού». Στην Αγία Γραφή, τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον συναντάμε μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη και δύο φορές στην Καινή.

Στην Παλαιά Διαθήκη, μας τον παρουσιάζει ο Δανιήλ σε μια όραση του (Η' 16-17), όταν ζητάει απ' αυτόν την εξήγηση της.