Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ
Ήταν έμπορος σιτηρών και καταγόταν από τη Λυκαονία. Καταγγέλθηκε ότι ήταν χριστιανός στον ηγεμόνα της Άγκυρας Φήλικα, το έτος 270. Όταν τον συνέλαβαν, ούτε τη ζωή του θέλησε να προφυλάξει, ούτε το εμπόριό του να προστατέψει και να διατηρήσει.
Καταφρονώντας τα πάντα για την πίστη και τη ψυχική του σωτηρία, ομολόγησε ότι είναι χριστιανός και αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα.
Τον υπέβαλαν τότε σε σκληρά βασανιστήρια. Τρύπησαν με καρφιά τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να του προκληθεί ακατάσχετη αιμορραγία και έτσι παρέδωσε στο Θεό την άγια ψυχή του.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν, συν Φιλουμένω πιστοί, ως θείους θεράποντος, και Άθλητάς εύκλεείς, Χριστού του Θεού ημών τούτον γαρ φερωνύμως, ως φιλήσαντες άγαν, πάχυναν δι' αγώνων, παρανόμων το κράτος, αιτούντες πταισμάτων λύσιν, πάσι και έλεος.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ιερομάρτυρας, "ο εν Περσίδι"
Σε πολλά Μηνολόγια ο Ιωάννης αυτός αναφέρεται ότι καταγόταν από την πόλη της Δαμασκού και μαρτύρησε στην Περσία. (Ίσως όμως να είναι το ίδιο πρόσωπο μ' αυτό της 10ης Απριλίου και της 1ης Νοεμβρίου).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΞΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Άγνωστο πού και πότε μαρτύρησαν. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν τους καταδίωκαν, άνοιξε μια πέτρα και μπήκαν στο εσωτερικό της.
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΡΒΑΝΟΣ, επίσκοπος Μακεδονίας
Απεβίωσε ειρηνικά. (Ίσως είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Άγιο Ρωμανό της 28ης Νοεμβρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, επίσκοπος Κορίνθου
Μάλλον πρόκειται για τον Διονύσιο επίσκοπο Κορίνθου, που έζησε τον 2ο αιώνα μ. Χ. (160), όταν αυτοκράτορας ήταν ο Μάρκος Αυρήλιος. Κατά τον Μελέτιο ο Διονύσιος αυτός ήταν άνδρας λόγιος, πολυμαθής και ένθεος. Μεριμνούσε όχι μόνο για το ποίμνιό του, αλλά και για το ποίμνιο των άλλων Εκκλησιών, με τις όποιες επικοινωνούσε με επιστολές. Τις επιστολές αυτές, ο Ιστορικός Ευσέβειας τις χαρακτηρίζει σαν θείες διδασκαλίες και άξιες μεγάλης προσοχής. (Αναφέρεται ότι μαρτύρησε δια ξίφους).
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΙΤΥΡΟΥΝ
Έκανε μαθητής του Μεγάλου Αντωνίου και πήρε από τις αρετές και τα χαρίσματα εκείνου, ενώ η εγκράτειά του εικονίζεται κατά τον αυστηρότατο ασκητισμό. Πολλές φορές έμεινε εντελώς νηστικός, χωρίς καθόλου να ζημιωθεί η υγεία του ή να ελαττωθεί η πνευματική αντοχή του και η προθυμία του. Συχνά έλεγαν οι μοναχοί για οράματα, που εμφανίζονταν σ' αυτούς οι δαίμονες. Εκείνος τότε έλεγε: "εγώ φοβάμαι περισσότερα τα δαιμόνια, που φωλιάζουν την υπερηφάνεια, τη φιλαργυρία, τη φιληδονία και άλλα παρόμοια πάθη. Αυτά είναι τα πιο επικίνδυνα δαιμόνια και πρέπει μεγάλη προσοχή προς αυτά". Ο όσιος Πιτυρούν απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΛΕΡΙΝΟΣ (ή Ούαλεριανός)
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΙΔΡΟΣ
Θανατώθηκε μαρτυρικά, αφού έχυσαν επάνω του καυτή ρητίνη.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
Ή μνήμη του αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye με σύντομο υπόμνημα. Αυτός εγκατέλειψε γυναίκα, παιδιά και συγγενείς, και έγινε μοναχός. Γύριζε την έρημο, τις πόλεις και τα χωριά, για να καταλήξει στην Αίγυπτο, όπου βρέθηκε νεκρός σε κάποιο ναό, φέροντας επάνω του βαρεία σίδερα. Όταν το είδε αυτό ο κόσμος, θαύμασε για την ασκητικότητά του. Έτσι κατασκεύασαν ξύλινη θήκη, όπου έβαλαν μέσα το σώμα του, μαζί με τα σίδερα που έφερε όταν ζούσε.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ "επίσκοπος εν τω Σπηλαίω" (Ρώσος)
Ο ΑΓΙΟΣ BRENDAN (Ιρλανδός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΒΑΚΧΟΥ
Ήταν έμπορος σιτηρών και καταγόταν από τη Λυκαονία. Καταγγέλθηκε ότι ήταν χριστιανός στον ηγεμόνα της Άγκυρας Φήλικα, το έτος 270. Όταν τον συνέλαβαν, ούτε τη ζωή του θέλησε να προφυλάξει, ούτε το εμπόριό του να προστατέψει και να διατηρήσει.
Καταφρονώντας τα πάντα για την πίστη και τη ψυχική του σωτηρία, ομολόγησε ότι είναι χριστιανός και αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα.
Τον υπέβαλαν τότε σε σκληρά βασανιστήρια. Τρύπησαν με καρφιά τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να του προκληθεί ακατάσχετη αιμορραγία και έτσι παρέδωσε στο Θεό την άγια ψυχή του.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν, συν Φιλουμένω πιστοί, ως θείους θεράποντος, και Άθλητάς εύκλεείς, Χριστού του Θεού ημών τούτον γαρ φερωνύμως, ως φιλήσαντες άγαν, πάχυναν δι' αγώνων, παρανόμων το κράτος, αιτούντες πταισμάτων λύσιν, πάσι και έλεος.
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ιερομάρτυρας, "ο εν Περσίδι"
Σε πολλά Μηνολόγια ο Ιωάννης αυτός αναφέρεται ότι καταγόταν από την πόλη της Δαμασκού και μαρτύρησε στην Περσία. (Ίσως όμως να είναι το ίδιο πρόσωπο μ' αυτό της 10ης Απριλίου και της 1ης Νοεμβρίου).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΞΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Άγνωστο πού και πότε μαρτύρησαν. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν τους καταδίωκαν, άνοιξε μια πέτρα και μπήκαν στο εσωτερικό της.
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΡΒΑΝΟΣ, επίσκοπος Μακεδονίας
Απεβίωσε ειρηνικά. (Ίσως είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Άγιο Ρωμανό της 28ης Νοεμβρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, επίσκοπος Κορίνθου
Μάλλον πρόκειται για τον Διονύσιο επίσκοπο Κορίνθου, που έζησε τον 2ο αιώνα μ. Χ. (160), όταν αυτοκράτορας ήταν ο Μάρκος Αυρήλιος. Κατά τον Μελέτιο ο Διονύσιος αυτός ήταν άνδρας λόγιος, πολυμαθής και ένθεος. Μεριμνούσε όχι μόνο για το ποίμνιό του, αλλά και για το ποίμνιο των άλλων Εκκλησιών, με τις όποιες επικοινωνούσε με επιστολές. Τις επιστολές αυτές, ο Ιστορικός Ευσέβειας τις χαρακτηρίζει σαν θείες διδασκαλίες και άξιες μεγάλης προσοχής. (Αναφέρεται ότι μαρτύρησε δια ξίφους).
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΙΤΥΡΟΥΝ
Έκανε μαθητής του Μεγάλου Αντωνίου και πήρε από τις αρετές και τα χαρίσματα εκείνου, ενώ η εγκράτειά του εικονίζεται κατά τον αυστηρότατο ασκητισμό. Πολλές φορές έμεινε εντελώς νηστικός, χωρίς καθόλου να ζημιωθεί η υγεία του ή να ελαττωθεί η πνευματική αντοχή του και η προθυμία του. Συχνά έλεγαν οι μοναχοί για οράματα, που εμφανίζονταν σ' αυτούς οι δαίμονες. Εκείνος τότε έλεγε: "εγώ φοβάμαι περισσότερα τα δαιμόνια, που φωλιάζουν την υπερηφάνεια, τη φιλαργυρία, τη φιληδονία και άλλα παρόμοια πάθη. Αυτά είναι τα πιο επικίνδυνα δαιμόνια και πρέπει μεγάλη προσοχή προς αυτά". Ο όσιος Πιτυρούν απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΛΕΡΙΝΟΣ (ή Ούαλεριανός)
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΙΔΡΟΣ
Θανατώθηκε μαρτυρικά, αφού έχυσαν επάνω του καυτή ρητίνη.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
Ή μνήμη του αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye με σύντομο υπόμνημα. Αυτός εγκατέλειψε γυναίκα, παιδιά και συγγενείς, και έγινε μοναχός. Γύριζε την έρημο, τις πόλεις και τα χωριά, για να καταλήξει στην Αίγυπτο, όπου βρέθηκε νεκρός σε κάποιο ναό, φέροντας επάνω του βαρεία σίδερα. Όταν το είδε αυτό ο κόσμος, θαύμασε για την ασκητικότητά του. Έτσι κατασκεύασαν ξύλινη θήκη, όπου έβαλαν μέσα το σώμα του, μαζί με τα σίδερα που έφερε όταν ζούσε.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ "επίσκοπος εν τω Σπηλαίω" (Ρώσος)
Ο ΑΓΙΟΣ BRENDAN (Ιρλανδός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΒΑΚΧΟΥ
