Τετάρτη 4 Απριλίου 2018

Ο Μυστικός Δείπνος

Τη Μεγάλη Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Ιησού, του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή της παραδόσεως σε εμάς υπό του Κυρίου του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, της θαυμαστής προσευχής του Ιησού προς τον Πατέρα Του και της προδοσίας Του υπό του Ιούδα.

Το βράδυ της Πέμπτης, πριν αρχίσει το δείπνο, ο Ιησούς σηκώθηκε από το τραπέζι, άφησε κάτω τα ιμάτιά του, έβαλε νερό στο νιπτήρα και έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του.
Με τον τρόπο αυτό ήθελε να δείξει σε όλους ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών είπε: «Όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ’ όλους».

Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στον Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο ορμητικός απ’ όλους και δεν ήθελε να του πλύνει τα πόδια ο Διδάσκαλος, αλλά τελικά υποχώρησε με την καρδιά του. Αφού έπλυνε τα πόδια όλων, ο Ιησούς πήρε τα ιμάτιά Του και ξανακάθησε.

Άρχισε κατόπιν να τους νουθετεί να αγαπούν ο ένας τον άλλο και να μην επιζητούν το ποιος θα είναι πρώτος. Στη συνέχεια τους μίλησε για την προδοσία και, επειδή όλοι οι μαθητές θορυβήθηκαν, στράφηκε με ήρεμο τρόπο στον Ιωάννη και υπέδειξε τον Ιούδα.

Κατόπιν ο Ιησούς πήρε τον άρτο στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε, φάγετε». Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας: «Πιέστε απ’ αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας, μόλις έφαγε τον άρτο, έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς να τους Τον παραδώσει.

Μετά το δείπνο πήγαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τις τελευταίες του εντολές και, απομονωμένος, γονάτισε και προσευχήθηκε εκτενώς. Από την πολλή αγωνία έγινε ο ιδρώτας Του σαν σταγόνες πηχτού αίματος, οι οποίες έπεφταν στη γη. Σε λίγο κατέφθασε και ο Ιούδας με ένοπλους στρατιώτες και πολύ όχλο και, αφού χαιρέτησε και ασπάστηκε τον Ιησού, τον παρέδωσε…
Απολυτίκιο

Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί, εν τω νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο, και ανόμοις κριταίς, σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων εραστά, τον διά ταύτα αγχόνη χρησάμενον, φεύγε ακόρεστον ψυχήν την Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε δόξα σοι.




Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: "ΕΔΩ"