Στη Κωνσταντινούπολη, στα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ., την περίοδο της εικονομαχίας, ο ιερέας του παρεκκλησίου των ανακτόρων Αγάθων ο Εφέσιος πέφτει στη δυσμένεια του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα του Α’ και αυτοεξορίζεται στα Ιεροσόλυμα.
Στις αρχές του 802 μ.Χ., ο Αγάθων, πληροφορείται ότι στη Λέσβο ήταν εξόριστη η Αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία που ήταν εικονόφιλη.
Στις αρχές του 802 μ.Χ., ο Αγάθων, πληροφορείται ότι στη Λέσβο ήταν εξόριστη η Αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία που ήταν εικονόφιλη.
Θέλοντας να τη συναντήσει, μα και για να είναι πιο κοντά στην Κωνσταντινούπολη, φεύγει για τη Λέσβο παίρνοντας μαζί του μια εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, έναν Ασημένιο Σταυρό με Τίμιο Ξύλο, ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο και άλλα κειμήλια.
Εν τω μεταξύ, η Ειρήνη η Αθηναία είχε πεθάνει και ο Αγάθων ακολουθώντας ρεύματα χειμάρρων βρίσκει ένα δασωμένο και έρημο μέρος, για να μείνει και να γνωρίσει με ασφάλεια το περιβάλλον. Στο μέρος αυτό, που είναι στη Καρυά, εκεί ακριβώς όπου υπάρχει σήμερα το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής με το Αγίασμα, έκρυψε τα Ιερά κειμήλια και έφτιαξε σκήτη.
Ο Αγάθων, ήρθε σε επαφή με τους κατοίκους των κοντινών χωριών Καρύνης και Πενθίλης, απέκτησε την εμπιστοσύνη και το σεβασμό τους και τους αποκάλυψε το μυστικό του. Σιγά - σιγά λοιπόν άρχισαν να έρχονται στη σκήτη πιστοί, για να προσκυνήσουν και μερικοί από αυτής έμειναν μόνιμα κοντά στον Aγάθωνα. Έτσι στις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ. δημιουργείται ένα μικρό μοναστήρι.
Aυτό ήταν η απαρχή, η ρίζα του σημερινού χωριού της Αγιάσου που το όνομα του το έλαβε από την επιγραφή της Ιερής Εικόνας της Παναγιάς που έφερε ο Αγάθων από τα Ιεροσόλυμα ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ. Οι πιστοί που θα πήγαιναν για προσκύνημα έλεγαν: «Πάμε στην Αγία Σιών» ή «πάμε στην Aγιά Σων» και η αιτιατική ηχητικά «Aγιάσον» έγινε και ονομαστική «Αγιάσος».
Όταν στις 2 του Φλεβάρη 830 μ.Χ. πέθανε ο Αγάθωνας, οι μοναχοί εκτελώντας την τελευταία θέλησή του εξακολούθησαν να διατηρούν μέσα στην κρύπτη της μονής την ιερή εικόνα της Παναγίας και τα άλλα κειμήλια. Αιτία του φόβου των μοναχών της μονής ήταν οι εικονομάχοι, αλλά και οι πειρατές, που λυμαίνονταν τα νησιά και τις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας.
Το 842 μ.Χ. επικράτησε η Ορθοδοξία και επακολούθησε η αναστήλωση των ιερών εικόνων σε όλη την επικράτεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η σκήτη του Αγάθωνα έγινε από τότε τόπος προσκυνήματος. Η Παναγία έγινε γνωστή όχι μονάχα στο νησί, αλλά και σ' ολόκληρη την αντικρινή Αιολίδα. Έλεγαν ότι δυο προσκυνήματα στην «Αγία Σιών» ισοδυναμούσαν με ένα στους Αγίους Τόπους.
Εν τω μεταξύ, η Ειρήνη η Αθηναία είχε πεθάνει και ο Αγάθων ακολουθώντας ρεύματα χειμάρρων βρίσκει ένα δασωμένο και έρημο μέρος, για να μείνει και να γνωρίσει με ασφάλεια το περιβάλλον. Στο μέρος αυτό, που είναι στη Καρυά, εκεί ακριβώς όπου υπάρχει σήμερα το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής με το Αγίασμα, έκρυψε τα Ιερά κειμήλια και έφτιαξε σκήτη.
Ο Αγάθων, ήρθε σε επαφή με τους κατοίκους των κοντινών χωριών Καρύνης και Πενθίλης, απέκτησε την εμπιστοσύνη και το σεβασμό τους και τους αποκάλυψε το μυστικό του. Σιγά - σιγά λοιπόν άρχισαν να έρχονται στη σκήτη πιστοί, για να προσκυνήσουν και μερικοί από αυτής έμειναν μόνιμα κοντά στον Aγάθωνα. Έτσι στις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ. δημιουργείται ένα μικρό μοναστήρι.
Aυτό ήταν η απαρχή, η ρίζα του σημερινού χωριού της Αγιάσου που το όνομα του το έλαβε από την επιγραφή της Ιερής Εικόνας της Παναγιάς που έφερε ο Αγάθων από τα Ιεροσόλυμα ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ. Οι πιστοί που θα πήγαιναν για προσκύνημα έλεγαν: «Πάμε στην Αγία Σιών» ή «πάμε στην Aγιά Σων» και η αιτιατική ηχητικά «Aγιάσον» έγινε και ονομαστική «Αγιάσος».
Όταν στις 2 του Φλεβάρη 830 μ.Χ. πέθανε ο Αγάθωνας, οι μοναχοί εκτελώντας την τελευταία θέλησή του εξακολούθησαν να διατηρούν μέσα στην κρύπτη της μονής την ιερή εικόνα της Παναγίας και τα άλλα κειμήλια. Αιτία του φόβου των μοναχών της μονής ήταν οι εικονομάχοι, αλλά και οι πειρατές, που λυμαίνονταν τα νησιά και τις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας.
Το 842 μ.Χ. επικράτησε η Ορθοδοξία και επακολούθησε η αναστήλωση των ιερών εικόνων σε όλη την επικράτεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η σκήτη του Αγάθωνα έγινε από τότε τόπος προσκυνήματος. Η Παναγία έγινε γνωστή όχι μονάχα στο νησί, αλλά και σ' ολόκληρη την αντικρινή Αιολίδα. Έλεγαν ότι δυο προσκυνήματα στην «Αγία Σιών» ισοδυναμούσαν με ένα στους Αγίους Τόπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου