Κόμπλεξ ανωτερότητας.
Πολλοί άνθρωποι δίνουν στους γύρω τους με κάθε τρόπο την εικόνα της ατομικής τους ανωτερότητας και προσπαθούν μέσα από συνεχόμενες συγκρίσεις να αποδείξουν ότι είναι “οι καλύτεροι, δυνατότεροι, πλουσιότεροι, πιο πονηροί, καπάτσοι, κοινωνικοί…”.
Οι άνθρωποι αυτοί ξεκινούν τις κοινωνικές τους συναναστροφές προσπαθώντας να αποδείξουν ότι είναι ανώτεροι από τους υπόλοιπους και να δείξουν με κάθε τρόπο στους άλλους ότι είναι κατώτεροι.
Αυτό γίνεται με τόσο κραυγαλέο τρόπο, που καθιστά τα άτομα αυτά αντιπαθητικά αλλά και πολλές φορές αντικείμενο κοροϊδίας από τον περίγυρό τους.
Γιατί όμως επιλέγει κανείς μια τέτοια στάση ζωής; Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται ακριβώς αντίθετα από αυτό που δείχνουν: διακατέχονται από ένα απύθμενο αίσθημα μειονεξίας και κατωτερότητας και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην το φανερώσουν, φτάνοντας στο άλλο άκρο.
Στην πραγματικότητα δεν προσπαθούν να “πείσουν” τους άλλους ότι είναι καλύτεροι, αλλά είναι μια απόπειρα να πείσουν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Δυστυχώς, όμως, χρησιμοποιούν τον λάθος τρόπο κι έτσι δεν πετυχαίνουν το ζητούμενο, αλλά το αντίθετο: η στάση τους και οι τρόποι τους συχνά τους αποξενώνουν από τους άλλους κι έτσι δε βιώνουν την επιτυχία και την αναγνώριση που επιθυμούν.
Κόμπλεξ κατωτερότητας
Κόμπλεξ κατωτερότητας είναι η έντονη αίσθηση προσωπικής ανεπάρκειας ή η τάση να μειώνει κανείς τον εαυτό του. Η αίσθηση ανεπάρκειας προκαλείται από τη σύγκρουση ανάμεσα στο να θέλει να είναι κανείς αρεστός και να τον προσέχουν οι άλλοι και στο φόβο του μήπως τον απορρίψουν και τον ταπεινώσουν.
Ατομα αξιόλογα και με προτερήματα βλέπουν τον εαυτό τους σαν ανίκανο και κατώτερο από τους υπόλοιπους. Η άποψη που έχει κανείς για τον εαυτό του μπορεί να τον μειώνει, όπως επίσης και οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να μειώνουν με την κριτική τους το άτομο.
Έτσι, το άτομο καταλήγει να αντιπαθεί κάποιον: τον ίδιο του τον εαυτό ή τους άλλους. Αν αντιπαθεί τον εαυτό του, τότε έχει κόμπλεξ κατωτερότητας. Αν αντιπαθεί τους άλλους, τότε η ανάγκη του για κοινωνική επιβεβαίωση είναι πολύ μεγαλύτερη εκείνη τη στιγμή.
Το άτομο με κόμπλεξ κατωτερότητας βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους: αντιπάθεια για τον εαυτό ή τους άλλους. Τα άτομα με κόμπλεξ κατωτερότητας τείνουν να γίνονται ιδιαίτερα επιθετικά προς τους άλλους, προκειμένου να αισθανθούν καλύτερα.
Πολλοί άνθρωποι δίνουν στους γύρω τους με κάθε τρόπο την εικόνα της ατομικής τους ανωτερότητας και προσπαθούν μέσα από συνεχόμενες συγκρίσεις να αποδείξουν ότι είναι “οι καλύτεροι, δυνατότεροι, πλουσιότεροι, πιο πονηροί, καπάτσοι, κοινωνικοί…”.
Αυτό γίνεται με τόσο κραυγαλέο τρόπο, που καθιστά τα άτομα αυτά αντιπαθητικά αλλά και πολλές φορές αντικείμενο κοροϊδίας από τον περίγυρό τους.
Γιατί όμως επιλέγει κανείς μια τέτοια στάση ζωής; Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται ακριβώς αντίθετα από αυτό που δείχνουν: διακατέχονται από ένα απύθμενο αίσθημα μειονεξίας και κατωτερότητας και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην το φανερώσουν, φτάνοντας στο άλλο άκρο.
Στην πραγματικότητα δεν προσπαθούν να “πείσουν” τους άλλους ότι είναι καλύτεροι, αλλά είναι μια απόπειρα να πείσουν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Δυστυχώς, όμως, χρησιμοποιούν τον λάθος τρόπο κι έτσι δεν πετυχαίνουν το ζητούμενο, αλλά το αντίθετο: η στάση τους και οι τρόποι τους συχνά τους αποξενώνουν από τους άλλους κι έτσι δε βιώνουν την επιτυχία και την αναγνώριση που επιθυμούν.
Κόμπλεξ κατωτερότητας
Κόμπλεξ κατωτερότητας είναι η έντονη αίσθηση προσωπικής ανεπάρκειας ή η τάση να μειώνει κανείς τον εαυτό του. Η αίσθηση ανεπάρκειας προκαλείται από τη σύγκρουση ανάμεσα στο να θέλει να είναι κανείς αρεστός και να τον προσέχουν οι άλλοι και στο φόβο του μήπως τον απορρίψουν και τον ταπεινώσουν.
Ατομα αξιόλογα και με προτερήματα βλέπουν τον εαυτό τους σαν ανίκανο και κατώτερο από τους υπόλοιπους. Η άποψη που έχει κανείς για τον εαυτό του μπορεί να τον μειώνει, όπως επίσης και οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να μειώνουν με την κριτική τους το άτομο.
Έτσι, το άτομο καταλήγει να αντιπαθεί κάποιον: τον ίδιο του τον εαυτό ή τους άλλους. Αν αντιπαθεί τον εαυτό του, τότε έχει κόμπλεξ κατωτερότητας. Αν αντιπαθεί τους άλλους, τότε η ανάγκη του για κοινωνική επιβεβαίωση είναι πολύ μεγαλύτερη εκείνη τη στιγμή.
Το άτομο με κόμπλεξ κατωτερότητας βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους: αντιπάθεια για τον εαυτό ή τους άλλους. Τα άτομα με κόμπλεξ κατωτερότητας τείνουν να γίνονται ιδιαίτερα επιθετικά προς τους άλλους, προκειμένου να αισθανθούν καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου