Καλότυχος εκείνος που γνωρίζει την κατάσταση του και ταπεινώνεται. Κακότυχος εκείνος που δε γνωρίζει και υπερηφανεύεται.
Η ανθρώπινη φύση υπόκειται σε πάθη στο φθόνο, μίσος, θυμό, ζηλοτυπία κι άλλα πάθη.
Καλότυχος εκείνος που το κατάλαβε.
Η ανθρώπινη φύση υπόκειται σε πάθη στο φθόνο, μίσος, θυμό, ζηλοτυπία κι άλλα πάθη.
Καλότυχος εκείνος που το κατάλαβε.
Αυτός ο άνθρωπος θα έχει καλές ημέρες, διότι εμείς δε πιστεύουμε στο ριζικό και στη τύχη όπως το λένε. Πως? Διότι πάντοτε ταπεινώνεται και όπως κι αν του έρθει το πράγμα εις το Θεόν το ρίχνει κι ότι κι αν ακούσει κι ότι κι αν δεί πάντοτε στο αγαθό και στο καλό το γυρίζει και αναπαύεται.
Αντιθέτως εκείνος που δε γνώρισε τη κατάσταση του είναι κακότυχος, διότι είναι περήφανος και ότι κι αν του συμβεί, όλα στο πονηρό τα παίρνει, αυτός ο άνθρωπος θα έχει κακές ημέρες διότι ποτέ του δεν αναπαύεται. Εξετάζει τα σφάλματα των άλλων, είναι έτοιμος να κατακρίνει να κατηγορήσει, κι όλα αυτά διότι δεν αισθάνεται την ασθένειαν του, αλλά νομίζει ότι εκείνος δεν σφάλλει.
Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι: σαρκικοί, ψυχικοί και πνευματικοί.
Ο σαρκικός άνθρωπος ζητά την ανάπαυση, αγαπά τους επαίνους, δε θέλει να του κόψουν το θέλημα του, υπερασπιζεται τον εαυτό του και ζητεί όσα είναι προς ανάπαυση του.
Ο ψυχικός πάλι δε θέλει να αδικήσει,αλλά ούτε και να τον αδικήσουν. Δε κατηγορεί αλλά δεν θέλει και να τον κατηγορήσουν, εάν το συμβεί μια αδικία δεν ομιλει δε, αλλά θλίβεται και λυπάται πως του το έκαναν.
Ο πνευματικος αν αδικηθει χαίρεται, αν του κόψουν το θέλημα του ευφραινεται κι ότι κι αν του συμβει θεωρεί τον εαυτό του υπαιτιο.
Όσιος Άνθιμος της Χίου
Αντιθέτως εκείνος που δε γνώρισε τη κατάσταση του είναι κακότυχος, διότι είναι περήφανος και ότι κι αν του συμβεί, όλα στο πονηρό τα παίρνει, αυτός ο άνθρωπος θα έχει κακές ημέρες διότι ποτέ του δεν αναπαύεται. Εξετάζει τα σφάλματα των άλλων, είναι έτοιμος να κατακρίνει να κατηγορήσει, κι όλα αυτά διότι δεν αισθάνεται την ασθένειαν του, αλλά νομίζει ότι εκείνος δεν σφάλλει.
Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι: σαρκικοί, ψυχικοί και πνευματικοί.
Ο σαρκικός άνθρωπος ζητά την ανάπαυση, αγαπά τους επαίνους, δε θέλει να του κόψουν το θέλημα του, υπερασπιζεται τον εαυτό του και ζητεί όσα είναι προς ανάπαυση του.
Ο ψυχικός πάλι δε θέλει να αδικήσει,αλλά ούτε και να τον αδικήσουν. Δε κατηγορεί αλλά δεν θέλει και να τον κατηγορήσουν, εάν το συμβεί μια αδικία δεν ομιλει δε, αλλά θλίβεται και λυπάται πως του το έκαναν.
Ο πνευματικος αν αδικηθει χαίρεται, αν του κόψουν το θέλημα του ευφραινεται κι ότι κι αν του συμβει θεωρεί τον εαυτό του υπαιτιο.
Όσιος Άνθιμος της Χίου
