Ο ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΑΒΙΔ ΚΑΙ ΤΑΡΙΧΑΝΗΣ
Το μαρτύριο έλαβε μέρος το έτος 693,στην Γεωργία.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Δαβίδ και Ταριχάνι ήταν αδέλφια και παιδιά της Ταγκίνας η οποία καταγόνταν από βασιλική οικογένεια.Μετά τον θάνατο του συζύγου της,του Βαρδάνου,τους πήραν όλην την περιουσία.Πρωτοαίτιος ήταν ο αδελφός της Ταγκίνας ο Θεοδόσιος.
«Φτάνει που τους πήρες με την βία την γήινη περιουσία τους,δεν θα τους πάρεις τώρα και την ουράνια από τον Ουράνιο Πατέρα τους»,απάντησε η αδελφή του Θεοδόσιου.
Εκείνος με δώρα προσπάθησε να πείσει τα παιδιά να αλλαξοπιστήσουν.
Εκείνα άφοβα ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό,μη ξέροντας ότι ο θείος τους είχε δολοφονικές σκέψεις.Η μητέρα τους όμως η Ταγκίνα διαισθάνθηκε τον κίνδυνο γι’αυτό πήρε τα παιδιά και έφυγαν νότια στην περιοχή Τάο σε μία στάνη.
Οι κατάσκοποι όμως του Θεόδοσιου τους βρήκαν και πήγε ο ίδιος ο Θεοδόσιος μαζί με τους στρατιώτες για να σκοτώσει τους εν δυνάμει επαναδιεκδικητές της κλεμμένης περιουσίας.Ο Δαβίδ είδε πρώτος τον θείο του και χωρίς να υποψιαστεί τον σκοπό του έτρεψε να τον αγκαλιάσει.Ο θείος του τότε τον μαχαίρωσε με το ίδιο του το χέρι.Ο Δαβίδ έπεσε κάτω νεκρός καρφώνοντας την ποιμενική του ράβδο στο χώμα και από την οποία φύτρωσε ένα δέντρο.
Εκεί όμως βρήκαν τον Θεόδόσιο να έχει τυφλωθεί Οι στρατιώτες κατατρομαγμένοι στάθηκαν ακίνητοι μπροστα στην αδυναμία εκεινού που πριν από λίγα λεπτά ήταν τόσο επιβλητικός.Κοιτάζοντάς τον είδαν στα μάτια του δάκρυα-τα πρώτα σημάδια της μετανοίας του.
Στην αρχή η Ταγκίνα άρχισε να φωνάζει στον αδελφό της σαν μία απαρηγόρητη μητέρα.Ο αδελφός της την σταμάτησε λέγοντας:«Επάνω σε εσάς έλαμψε το ανέσπερο φως,το φως της Αληθείας, το αιώνιο Φως.Προσευχήσου προς τους άγιους μάρτυρες(είπε δείχνοντας τα σώματα των δύο αδελφιών)όπως ο Θεός να με ελεήσει!Αυτός είναι ο Ένας και Μοναδικός Θεός».
Ακούγοντας η Ταγκίνα αυτά τα λόγια κατάλαβε ότι ο Θεός είχε δεχτεί στην αγκαλιά Του την αγία θυσία των παιδιών της.
Έπειτα έσκυψε στην γη και παίρνωντας χώμα ανακατωμένο με το αίμα του γιού της,άλειψε τα μάτια του τυφλού αδελφού της.Αμέσως έγινε καλά.
Το μαρτύριο έλαβε μέρος το έτος 693,στην Γεωργία.Το δέντρο που μεγάλωσε από την ποιμενική ράβδο του Δαβίδ είχε θαυματουργές ιδιότητες.Οι πιστοί το έκοβαν σε κομματάκια και το έπαιρναν ως φυλαχτό,σαν τον Τίμιο Σταυρό.
Ο Θεοδόσιος μετανόησε,εξομολογήθηκε στον προκαθήμενο της γεωργιανής εκκλησίας και βαπτίστηκε χριστιανός.Η μητέρα τους έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της στο χωριό Τατζαράνι και εκοιμήθη εν ειρήνη.
Η μνήμη τους τιμάται στις 18 Μαίου.
Πηγή: rusfront.ru
Πηγή:Προσκυνητής / το διαβάσαμε στο Σπιτάκι της Μέλιας
