Ο κατά κόσμον Ιωάννης Κυριάκου Κοντόπουλος γεννήθηκε στις Σαράντα Εκκλησιές της Α. Θράκης το έτος 1880.
Προσήλθε στην ωραία και ιερά μονή Δοχειαρίου το 1900. Μοναχός εκάρη το 1902. Το 1911 εξελέγη προϊστάμενος αυτής. Επί μία τριακονταετία και πλέον διακόνησε αόκνως στη γραμματεία της μονής. Το υπομονετικό κι επιμελημένο έργο του παραμένει μέχρι σήμερα αρκετά χρήσιμο.
Εργάσθηκε για τη σύνταξη του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους. Διετέλεσε αντιπρόσωπος με βαρύνουσα γνώμη και ήταν σεβαστός απ’ όλους. Ο λογιότατος Ιερόθεος διετέλεσε επίσης καλός ψάλτης και ασχολήθηκε με την αντιγραφή μουσικών χειρογράφων.
Έτρεφε ιδιαίτερα μεγάλη ευλάβεια προς την Παναγία τη Γοργοϋπήκοο, τη θαυματουργή προστάτισσα όλων των Δοχειαριτών πατέρων. Κάποτε μάλιστα που από την υπερβολική κόπωση των γραφείων έπαθαν τα μάτια του, κατέφυγε με θερμή πίστη στην εικόνα της Παναγίας και θεραπεύθηκε θαυματουργικά. Ήταν καλογερικός άνθρωπος. Δεν κατέλυε ποτέ κρέας, παρότι ήταν ιδιορρυθμίτης. Σε όλη του τη ζωή ήταν πάντοτε λιτός και απλός.
Ο Γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης (+1983) στο ωραιότατο του Λαυσαϊκόν του Αγίου Όρους τον εκθειάζει ως προεξάρχοντα στα διοικητικά και πνευματικά έργα της μονής, συνετό, εξυπηρετήσαντα το Δοχειάρι και το Άγιον Όρος, αξιέπαινο ζηλωτή, και καταλήγει: «Ανέκαθεν η Μονή Δοχειαρίου εφίλει την παιδείαν και προσοικειούτο τους μορφωμένους, και η παράδοσις αύτη συνεχίζεται και υπό των σημερινών πατέρων, εκ του υστερήματος αυτών μορφωσάντων αρτίως πολλούς υποτακτικούς των».
Κάποτε σε μεγάλη ηλικία, πάνω από ενενήντα ετών, ο κοινός Πνευματικός της μονής τού έβαλε επιτίμιο να μείνει μετανοών κάτω από τον κεντρικό πολυέλαιο του Καθολικού κατά την κοινή ακολουθία. Κι έβλεπες τον πολιό Γέροντα, τον επί πολλά έτη πρόεδρο της Συνάξεως να στέκεται ως αρχάριος μετανοών. Ετελειώθη πλήρης ημερών στις 15.12.1976, για ν’ αναπαυθεί αιώνια από τους πολλούς και μακρούς του κόπους και κατά Θεόν αγώνες.
Πήγες – Βιβλιογραφία
Γαβριήλ Διονυσιάτου αρχιμ., Λαυσαϊκόν του Αγίου Όρους, Βόλος 1953, σσ. 86-87. Πληροφορίες Γέροντος Θεοκτίστου Δοχειαρίτου.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β΄1956-1983 , σελ.909-911, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
πηγη
Εργάσθηκε για τη σύνταξη του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους. Διετέλεσε αντιπρόσωπος με βαρύνουσα γνώμη και ήταν σεβαστός απ’ όλους. Ο λογιότατος Ιερόθεος διετέλεσε επίσης καλός ψάλτης και ασχολήθηκε με την αντιγραφή μουσικών χειρογράφων.
Έτρεφε ιδιαίτερα μεγάλη ευλάβεια προς την Παναγία τη Γοργοϋπήκοο, τη θαυματουργή προστάτισσα όλων των Δοχειαριτών πατέρων. Κάποτε μάλιστα που από την υπερβολική κόπωση των γραφείων έπαθαν τα μάτια του, κατέφυγε με θερμή πίστη στην εικόνα της Παναγίας και θεραπεύθηκε θαυματουργικά. Ήταν καλογερικός άνθρωπος. Δεν κατέλυε ποτέ κρέας, παρότι ήταν ιδιορρυθμίτης. Σε όλη του τη ζωή ήταν πάντοτε λιτός και απλός.
Κάποτε σε μεγάλη ηλικία, πάνω από ενενήντα ετών, ο κοινός Πνευματικός της μονής τού έβαλε επιτίμιο να μείνει μετανοών κάτω από τον κεντρικό πολυέλαιο του Καθολικού κατά την κοινή ακολουθία. Κι έβλεπες τον πολιό Γέροντα, τον επί πολλά έτη πρόεδρο της Συνάξεως να στέκεται ως αρχάριος μετανοών. Ετελειώθη πλήρης ημερών στις 15.12.1976, για ν’ αναπαυθεί αιώνια από τους πολλούς και μακρούς του κόπους και κατά Θεόν αγώνες.
Πήγες – Βιβλιογραφία
Γαβριήλ Διονυσιάτου αρχιμ., Λαυσαϊκόν του Αγίου Όρους, Βόλος 1953, σσ. 86-87. Πληροφορίες Γέροντος Θεοκτίστου Δοχειαρίτου.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β΄1956-1983 , σελ.909-911, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
πηγη
