Νά γονατίζουμε καί νά προσευχόμαστε μέ πολλή ταπείνωση

…Να γονατίζουμε και να προσευχόμαστε με πολλή ταπείνωση. Σε κάθε μετανοημένη ψυχή δίδεται λόγος,

της δίδεται φωτισμένη προσευχή. Αυτό το βλέπουμε στην πόρνη του Ευαγγελίου κατά τη Μεγάλη Τρίτη. Πού ήξερε αυτή, μια γυναίκα του δρόμου να κάνει προσευχή;

Μπροστά στο Σπήλαιο

Ο Χριστιανισμός, είναι ένα πράγμα ταπεινό, αφανές, ήρεμο, που πρέπει να ψάξεις να το βρεις.
Όπως ένα σπήλαιο…

Όταν λέμε Χριστιανισμός, εννοούμε το μυστήριο της σαρκώσεως του Θεού. Αυτό είναι η ουσία και ο πυρήν και αυτό αξίζει να το ξανακοιτάξει ο σύγχρονος άνθρωπος. Ο Χριστιανισμός, θα μπορούσε να πούμε, είναι δυνατόν να συμβολιστεί και να εκφραστεί με ένα σπήλαιο. Μοιάζει με ένα σπήλαιο. Τι θέλουμε να πούμε μ’ αυτό;Ότι είναι ένα πράγμα μυστικό, δεν είναι ένα πράγμα που εντυπωσιάζει εκ πρώτης όψεως. Δεν είναι επιφανειακά σπουδαίο, όπως ένα μεγάλο εργοστάσιο, όπως ένα τεχνικό κατόρθωμα.

Ο Αγιος Σάββας και τα μεγάλα θαύματα!

Συγκλονιστικές οι μαρτυρίες των γονιών που με την προσευχή έσωσαν το παιδί τους από τον καρκίνο, αλλά και της γυναίκας που κατάφερε να τεκνοποιήσει

Στις 5 Δεκεμβρίου η Εκκλησία τιμά έναν πολύ μεγάλο Αγιο, τον Αγιο Σάββα τον Ηγιασμένο. Σπλάγχνο της Αγιοτόκου Καππαδοκίας, γεννήθηκε τον 4ο αιώνα, συγκεκριμένα το 431, ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών, όπου έμαθε όλα τα γράμματα, το Ψαλτήρι απέξω και

Συγκλονιστικό θαύμα της Αγίας Βαρβάρας-Θεραπεύει παράλυτο κορίτσι

Εορτή της Αγίας Βαρβάρας σήμερα 4 Δεκεμβρίου, η οποία έκανε ένα συγκλονιστικό θαύμα σε ένα μικρό κορίτσι. Διαβάστε την ιστορία του.

Η νεαρή Σοφία Βέλλα έπασχε από μία σοβαρή αρρώστια. Το δεξί της χέρι ήταν παράλυτο. Οι γιατροί στους όποιους την πήγανε οι γονείς της, σήκωσαν ψηλά τα χέρια. Δεν μπορούσαν να την θεραπεύσουν.

Πώς μαλακώνει μια σκληρή καρδιά;

Στην οικογένεια που συχνότατα πήγαινε ο Παππούς (άγιος Νικόλαος Πλανάς), τον χώρο τους εντός της αυλής τον είχε νοικιάσει ένας τσαγκάρης κομουνιστής, εκ των σημαινόντων στελεχών.

Το μίσος του προς όλους, και εξαιρετικώς προς τους ιερείς, δεν είχε όρια. Εκεί που εργαζόταν παραληρούσε μονολογώντας, από πού θα αρχίσει με την παρέα του να σφάζουν τους παππάδες. Και έλεγε:

Γιατί λέμε, «ο Άγιος περιμένει έως και 40 χρόνια το τάμα του;».

Προφανώς προέκυψε στην Παράδοσή μας από καθαρά ευλαβικά κίνητρα.

Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα. Αν το 1870, κάποιος έκανε τάμα να πάει να προσκυνήσει στην χάρη ενός Αγίου…σε πολύ μακρινό προσκύνημα, ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο -και οικονομικά και πρακτικά- να το εκπληρώσει. (τώρα με τα μέσα συγκοινωνίας που υπάρχουν, μας φαίνεται απλό, αλλά τότε ήταν δύσκολο πράγμα η μετακίνηση. πχ άντε να πήγαινε κανείς από ένα πολύ μακρινό μέρος, στα Ιεροσόλυμα…)

Οπότε, για να υπάρχει άφθονος χρόνος για την δυνατότητα εκπλήρωσης ενός τέτοιου τάματος και για να μην απελπίζεται ο κόσμος, που στην ανάγκη του απάνω έταζε δύσκολα πράγματα, υπήρξε αυτή η προφορική (ανθρώπινη) παράδοση, που όμως δεν έβλαπτε πουθενά.

Η προσευχή είναι άγγιγμα Χριστού!

Η προσευχή είναι άγγιγμα Χριστού! Τον αγγίζουμε αλλά δεν αλλάζουμε;. Γράφει ο π. Ανδρέας Κονάνος.

Ο Αγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης στην «Κλίμακα» λέει: Οταν ακουμπάς ένα φυσικό σώμα, σου μεταδίδει την ψυχρότητα ή τη θερμότητά του. Ακουμπάς, ας πούμε, ένα κρύο τζάμι και αισθάνεσαι ότι κρυώνεις κι εσύ. Παίρνεις από την ψυχρότητά του. Ακουμπάς ένα ζεστό σώμα, ένα ζεστό καλοριφέρ. Και ζεσταίνεσαι κι εσύ.

Tι Είναι Η Παναγιά Για Τον Κόσμο

Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ακούραστος ο γέρο – Πέτρος καθάριζε κρεμμύδια στην πάνυγυρη της Παναγίας για την εσπερινή τράπεζα.

Θα έρχονταν πατέρες και ψαλτάδες απο την έρημο να στολίσουν την αγρυπνία.

Και πως έκανε ο γέρο -Πέτρος αμα ξεκινούσε τα μέγιστα ανοιξαντάρια του Κουκουζέλη και το Θεοτόκε Παρθένε του Μπερεκέτη!

Γράφει ο Σταύρος Γουλούλης: Κτίζοντας το «Μετέωρο»

Κτίτορες του Μετεώρου υπήρξαν οι όσιοι Αθανάσιος και Ιωάσαφ (Kοινή ημέρα μνήμης: 20 Απριλίου, έκδοση Βίου: Δημ. Σοφιανός, 1990). Ταλαιπωρημένοι άνθρωποι, αλλά μερικοί καταφέρνουν το δράμα τους να το μετουσιώσουν σε δημιουργία, την ατυχία σε καλό για άλλους.

Ή διαμορφώνοντας έναν δικό τους κόσμο, να μην επιτρέψουν να καταστρέψει τη ζωή τους το κακό που έζησαν από τα νιάτα τους. Δύσκολο, αλλά ενίοτε εφικτό. Ενα διαφορετικό, λοιπόν, καλοκαιρινό ταξίδι στα Μετέωρα.

Όταν Ο Άγιος Νεκτάριος Πήγε Στο Άγιον Όρος

Το καλοκαίρι του 1898 ο Άγιος Νεκτάριος, μητροπολίτης Πενταπόλεως, διωγμένος από τη θέση του στην Αίγυπτο και όντας τότε ύστερα από πολλές ταπεινώσεις και ταλαιπωρίες, τις οποίες όμως υπέμενε αγόγγυστα και με χριστιανική καρτερία διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής,

Πραγματοποίησε προσκυνηματική επίσκεψη στο Άγιον Όρος, στο οποίο πάντοτε με ιδιαίτερο πόθο προσέβλεπε και στο οποίο, μετά την εκδίωξή του από την Αίγυπτο, σκόπευε να μονάσει.

ΖΩΝΤΑΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ, ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, Μαρία Γιαχνάκη

Η κ. Μαρία Γιαχνάκη, είναι ρεπόρτερ – ανταποκριτής γνωστού τηλεοπτικού σταθμού. Ζούσε, όπως μάς ομολογεί η ίδια, χωρίς ιδιαίτερη σχέση μέ τόν Θεό καί τήν Ορθόδοξη Εκκλησία

Τού. Όταν μάλιστα έμαθε πώς πάσχει από Καρκίνο, τά πάθη τής φούντωσαν ακόμα περισσότερο! Όλως « τυχαίως » όμως, τό αμέσως επόμενο ρεπορτάζ τής, είναι στούς Αγίους Τόπους.

Πότε Ο Άγγελος Του Σπιτιού Δεν Επιτρέπει Στα Πονηρά Πνεύματα Να Μπουν Μέσα

Με ποιον τρόπο ο Άγγελος του σπιτιού μας, προστατεύει εμάς και την οικογένεια μας , τι πρέπει να κάνουμε και ποιοι είναι οι κίνδυνοι που παραμονεύουν;

Ο άγγελος του σπιτιού προστατεύει τον ιερό αυτό χώρο που στεγάζει τις εικόνες του Θεού, αλλά και όσους ζουν μέσα σ’ αυτό, ακόμη και αν δεν έχουν λάβει το Άγιο βάπτισμα,

Υπηρετούν τους Αγίους Τόπους την ώρα που οι αλλόθρησκοι τους καίνε, τους χτυπούν και τους υβρίζουν. Συγκλονιστική μαρτυρία

Η ιστορία του Γέροντα Ιερόθεου είναι μια από τις πολλές ιστορίες των μοναχών στους αγίους τόπους που καθημερινά περνούν μαρτύρια και κακουχίες από τους αλλόθρησκους.
Άγιοι Τόποι - Μαρία Γιαχνάκη

Οι έλληνες μοναχοί που ανήκουν στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο και ζουν σε όλη την αγία γη, φυλάσσουν τα μοναστήρια μας, σηκώνουν κάθε μέρα ψηλά την ελληνική σημαία και υποδέχονται τους επισκέπτες οι οποίοι φθάνουν στις ερήμους για να προσκυνήσουν τα μέρη που γεννήθηκε, περπάτησε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Χριστός.

Πώς πρέπει να κοινωνούμε

Η θεία Μετάληψη είναι το «φάρμακο της αθανασίας και αντίδοτο κατά του θανάτου», όπως το ονομάζει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος γύρω στο 110 μ.Χ., που η Εκκλησία εξαρχής θεωρεί ότι είναι το ίδιο το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, στο οποίο έχει μεταβληθεί μυστηριωδώς το ψωμί και το κρασί. Ωστόσο, πολλοί χριστιανοί, δεν γνωρίζουν πως πρέπει να προσέλθουν για να μεταλάβουν. Γι’ αυτό και αμαρτάνουν προσερχόμενοι με αταξία, ασέβεια και αναισθησία.

Όλα αυτά δείχνουν ότι δεν έχουν επίγνωση του τι πηγαίνουν να κάνουν εκείνη τη στιγμή. Γι’ αυτό και παραθέτουμε μερικές πρακτικές οδηγίες για να βοηθήσουμε στη συνειδητή συμμετοχή στο μεγάλο αυτό μυστήριο.

Ο λόγος που δεν γίνονται σε όλους θαύματα

Πόσοι άρρωστοι ή συγγενείς αρρώστων παρακαλούν με πίστη το Θεό και τους Αγίους, αλλά δεν βλέπουμε το θαύμα να έρχεται! Γιατί άραγε;

Στο εύλογο αυτό ερώτημα δεν υπάρχει μια γενική απάντηση. Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. «Τις γαρ εγνω νουν Κυρίου;», ρωτάει ο Απόστολος Παύλος.

Άνθρωπος του Θεού δεν δηλώνεις αλλά φαίνεσαι…

Aνθρωπος του Θεού δεν δηλώνεις αλλά φαίνεσαι. Έχουμε κουραστεί από τους δήθεν.
Από αυτούς που αυτοπροβάλλονται έστω και «ταπεινώ τω τρόπω». Αυτούς που πίσω από το χαμόγελο κρύβουν ακονισμένα για κατάκριση και «ιερές» μάχες δόντια.

Όλους αυτούς που χρησιμοποιούν την εκκλησία για να διαμορφώσουν ένα προφίλ πνευματικότητας ώστε να εξασφαλίσουν την αίσθηση δύναμης που δεν βρήκαν στο κόσμο.

«Μιχαήλ Αρχιστράτηγε των Αγγέλων, σώσε με, κινδυνεύω!…»

Ο αείμνηστος π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης, ένας αληθινός άνθρωπος του Θεού και «μικρός παπαδάκος» (όπως αποκαλούσε συχνά τον εαυτό του), διηγείται ένα προσωπικό θαύμα πού έζησε από τον Μέγα Αρχάγγελο Μιχαήλ στην εποχή του εμφυλίου πολέμου…

«…Στις 20 Οκτωβρίου 1945, Κυριακή πρωΐ, μόλις κτύπησα την καμπάνα της Εκκλησίας, περικύκλωσε το χωριό αντάρτικος στρατός με εντολή εκκαθαρίσεων…

«Θεέ μου, πάρε με» (παιδαγωγική μεταθανάτια εμπειρία).

Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε! Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία κι ότι αποτελεί έλλειψη υπομονής κι ελπίδας στη βοήθεια του Θεού. Το ακόλουθο όμως περιστατικό , το βεβαιώνει ξεκάθαρα.

Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην επαρχία και στην Αθήνα.

Αφιέρωμα στην Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας. (Ακούστε)

Ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα επάνω σε βράχο από τον άγιο Σίμωνα και εορτάζει στη Γέννηση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ο βράχος αυτός που επάνω του είναι κτισμένη η Σιμωνόπετρα έχει υψόμετρο 300 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.

Η Σιμωνόπετρα φαίνεται από τη θάλασσα ως ένα σύνολο τριών επταορόφων πολυκατοικιών. Πολλές φορές καταστράφηκε από πυρκαγιά.

Όταν μιλάμε οι Ιερείς για το Μυστήριο της Εξομολογήσεως βλέπουμε τον κόσμο να τρελαίνεται – π. Σπυρίδων Σκουτής

Αρχίζουμε και ξεπερνάμε και τους ειδωλολάτρες έχουμε φύγει μπροστά κατά πολύ. Το Ορθόδοξο βίωμα έχει δώσει την θέση του στην “μαγική” λατρεία.

Μια επιφανειακή επαφή με το Θεό και για κοινωνιολογικούς λόγους και ζήσαμε όλοι καλά και εμείς καλύτερα. Βγάλε από την Ορθόδοξη πίστη την “προσωπική σχέση” με το Πρόσωπο του Χριστού και μόλις έφτιαξες μια πολύ ωραία ειδωλολατρική θρησκεία. Συναλλαγή, τυπικότητα … και εντάξει πήραμε την ευλογία στο τσεπάκι μας.