Η σφαγή Ελλήνων από βουλγάρους στο Κάτω Νευροκόπι στις 26 Οκτωβρίου 1903

Στις 26 Οκτωβρίου του 1903, ημέρα πανηγύρεως του Ιερού Ναού αγίου Δημητρίου Κάτω Νευροκοπίου (π.ον. Τίρνοβο), όρισε το βουλγαρικό Κομιτάτον καί εισήλθαν ένοπλοι στην πανηγυρίζουσα ακκλησία άνω των 30 λησταντάρται (κομιτατζήδες) , οι οποίοι  απήγαγαν τέσσερις Έλληνες , τους έβγαλαν από τον ναό και τους κατεκρεούργησαν…

Την σφαγή αυτή κατήγγειλε σε επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη ο τότε Μητροπολίτης Δράμας και μετέπειτα εθνομάρτυρας εν Σμύρνη, άγιος Χρυσόστομος (Καλαφάτης).

 

” Παναγιώτατε Δέσποτα,

Ευρίσκομαι από ημερων περιοδεύων εις τα ορεινά μέρη του κάζα Ζίχνης της εμής επαρχίας, όπου βραδέως δύναμαι νά μάθω τα οπωσούν μακράν λαμβάνοντα χώραν. Καί διά τούτο ταύτη τη στιγμή μόλις εμαθον τόν διαμελισμόν καί τήν αυτόχρημα κατακρεούργησιν τεσσάρων επίλεκτων θυμάτων υπό των άνθρωπομόρφων αίμοχαρών θηρίων του επ’ικαταράτου Βουλγαρικού Κομιτάτου έν Ζιρνόβω, κειμένω ακριβώς εις τό μέσον της από Δράμας εις Νευροκόπον οδού. Τά νέα ταύτα θύματα είναι ό καπνομεσίτης Ζαφείριος, τό χάρμα καί τό στήριγμα της Όρθοδοξίας, ο πλουσιώτατος του τόπου, ό ευγενέστατος τύπος του μεγάλου καί ισχυρού γαιοκτήμονος εις τά μέρη ταύτα, δεύτερος είναι ο επίτροπος της εκκλησίας Ζιρνόβου Βασίλειος μετά του υιού του και τέταρτος είναι ο λαμπρός καί δοκιμώτατος διδάσκαλος του Ζιρνόβου Κωνσταντίνος Χρηστίδης.

Έν τω μαρτυρολογίω της δυστήνου ταύτης χώρας ανεγράφησαν τα ονόματα των τεσσάρων εθνομαρτύρων τούτων τη 26η Όκτωβρίου ημέρα του άγιου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, καθ’ ην εορτάζει o ιερός ναός Ζιρνόβου, διότι ταύτην τήν ήμέραν ώρισε το Κομιτάτον καί εισήλθον ένοπλοι εις τήν πανηγυρίζουσαν έκκλησίαν άνω των 30 λησταντάρται, οίτινες απήγαγον τους προσημειωθέντας καί εξαγάγοντες αυτούς εκ του ίερού ναού κατεκρεούργησαν. Ιδού έν μέσω οίων ολοθρευτών και άνιέρων τεράτων διαβιούμεν, Παναγιώτατε! Ιδού οίων απάνθρωπων μέσων καί έν οία ίερα στιγμή γίνεται χρήσις παρά τοις όργάνοις του Βουλγαρισμού προς παντελή εξολόθρευσιν και έξαφανισμόν του ευσεβούς ημών Γένους.

Τό ποτήριον των πίκρων θανάτων, ους καθ’ έκάστην θανατούμεθα, δεν έξηντλήθη καί δέν έκενώθη ετι, Παναγιώτατε; καί έπέπρωτο άρα οι ποιμένες του Όρθοδόξου λαού ουδέν άλλο νά εχωμεν ένταύθα καθήκον, ειμή νά θρηνώμεν τά καθ’ έκάστην πρό των ποδών μας άσπαίροντα θύματα καί νά θάπτωμεν τους κατά πάσαν ώραν δολοφονουμένους καί κατακρεουργημένους νεκρούς των προκρίτων του Γένους; Ει τις αγάπη εν Χριστώ, ει τι παραμύθιον, ει τίνα σπλάχνα οικτιρμών, ευδοκήσατε, Παναγιώτατε, καί διά σεβάσμιας πατριαρχικής επιστολής παραμυθήστε τους άπέλπιδας καί απεγνωσμένους Χριστιανούς Ζιρνόβου, οίτινες μόλις έναγχος μετά δεκαετείς βαρείς αγώνας συναποτελέσαντες μίαν ποίμνην καί δοξάσαντες τον Θεόν επί τή έπελθούση όμοφροσύνη, δοκιμάζουσι τόσον βαρείνα και ανύποιστον συμφοράν.

Ύποδιατελών μετά σεβασμού τής Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός.

Έν Νούσκα τή 28 Όκτωβρίου 1903

ο Μητροπολίτης Δράμας Χρυσόστομος Καλαφάτης”

.

Η επιστολή προέρχεται από το βιβλίο: Χρυσοστόμου Καλαφάτη- Μητροπολίτου Δράμας, Εκθέσεις περί του Μακεδονικού Αγώνος 1903-1907. Επιμέλεια βασιλείου Λαούρδα, Θεσσαλονίκη 1960 και εμπεριέχεται στο βιβλίο:

“Η κατά τον Μακεδονικό Αγώνα τοπική ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Ζιχνών και Νευροκοπίου- όλοι οι ήρωες που αγωνίστηκαν” του Επισκόπου Σπυρίδωνος Κυβετου, Μητροπολίτου Ζιχνών και Νευροκοπίου, εκδ. Νέα Ζίχνη 1996

Η φωτογραφία προέρχεται από το άρθρο:

ΜΝΗΜΗ ΕΘΝΟΪΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ Αγίου Χρυσοστόμου Μητροπολίτου Σμύρνης του από Δράμας (εδώ)

.

επιμέλεια ανάρτησης: ιστολόγιο “Αντέχουμε…”

Τα γεγονότα θα τρέχουν με ταχύτητα προς τη Συντέλεια και μόνο λίγοι θα προλάβουν να μετανοήσουν