Κλειτοριδεκτομή: Ένα άγριο έθιμο που μετατρέπει σε ομήρους εκατομμύρια γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο. Παγκόσμια, 150 εκατομμύρια γυναίκες έχουν υποστεί την απάνθρωπη πρακτική της κλειτοριδεκτομής με στόχο να παραμείνουν ‘καθαρές’ και να παντρευτούν.
Κάθε λεπτό στον πλανήτη μας ακρωτηριάζονται έξι κορίτσια με τη συγκεκριμένη άγρια πρακτική, που εφαρμόζεται σε 28 χώρες της Αφρικής αλλά και σε χώρες της Ασίας.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως οι Χετταίοι, οι Αιθίοπες και οι Φοίνικες πραγματοποιούσαν κλειτοριδεκτομή στα κορίτσια, ενώ ιστορικοί και ανθρωπολόγοι έχουν μελετήσει την πρακτική αυτή σε περιοχές της Αφρικής, στις Φιλιππίνες, σε φυλές του Αμαζονίου, στους Ίνκας και στους Αβορίγινες της Αυστραλίας.
Λαοί και φυλές που την εφαρμόζουν, οδηγούνται σε αυτή τη πρακτική επειδή πιστεύουν ότι η κλειτορίδα είναι πηγή και φορέας κακών. Η βίαιη αυτή πρακτική αποτελεί απογέννημα της αντίληψης ότι η σεξουαλική απόλαυση συνιστά για τη γυναίκα ένα ακόμα φορέα δεινών.
Με βάση αυτή τη θεώρηση, μέσω της κλειτοριδεκτομής, οι γυναίκες έχουν σωστή σεξουαλική συμπεριφορά και μειωμένη επιθυμία για ερωτικές συναναστροφές, πράγμα που τις κάνει να παραμένουν πιστές στο μεγάλωμα των παιδιών και στο σύζυγό τους.
Από το 1997 έχουν γίνει προσπάθειες να σταματήσει αυτή η βαναυσότητα. Το 2010 ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας μαζί με τον ΟΗΕ δημοσίευσε μια παγκόσμια στρατηγική για να σταματήσει αυτή η βάναυση πρακτική. Από το 2013 η κλειτοριδεκτομή θεωρείται παράνομη σε 26 Αφρικανικές χώρες. Ο νόμος όμως δεν εφαρμόζεται, υπερισχύει το έθιμο.
Δυστυχώς, αν και στην Ευρώπη η κλειτοριδεκτομή θεωρείται έγκλημα, ο ακρωτηριασμός έχει επεκταθεί σε πολλές χώρες όπως η Αυστρία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Συγκεκριμένα το 2014 η εφημερίδα GUARDIAN ξεκίνησε καμπάνια κατά της κλειτοριδεκτομής στη Βρετανία, όπου κάθε χρόνο υποβάλλονται εκατοντάδες νεαρά κορίτσια. Μόνο το 2013, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασαν γιατροί σε Αγγλία και Ουαλία είχαν υποστεί το μαρτύριο 66 χιλιάδες γυναίκες και 24 χιλιάδες κορίτσια μικρότερα των 15 ετών.
Οι υποθέσεις που φτάνουν τελευταία στη δικαιοσύνη καταμαρτυρούν πως η βάναυση αυτή πρακτική έχει ‘μεταναστεύσει’ και στην Ευρώπη. Δυστυχώς αυτή η βαρβαρότητα ‘μετανάστευσε’ και στη χώρα μας. Γυναίκες ‘θεραπεύτριες’ μαζί με ‘διορισμένους ιμάμηδες’ υποβάλλουν νεαρά κορίτσια στην επώδυνη αυτή πρακτική.
Καταγγελίες εργαζομένων σε ΜΚΟ που ασχολείται με πρόσφυγες καταδεικνύουν ότι αυτό το ‘έθιμο’ επεκτείνεται και στη χώρα μας. Συγκεκριμένα αναφέρουν ότι χιλιάδες γυναίκες στη χώρα μας έχουν υποστεί αυτό το βασανιστήριο.
Ιδιαίτερα στην Αθήνα και τα hotspots, έχει οργανωθεί μια ‘μικρή βιομηχανία’ για κλειτοριδεκτομές, με υπεύθυνους επιτηρητές και εκτελεστές. Πιθανά, λένε γιατροί και άνθρωποι των ΜΚΟ, η πρακτική αυτή λειτουργεί και ως τρόπος διατήρησης της πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Δεν είναι όμως επιτρεπτό, ηθικά και νομικά, να υφίσταται ένα τόσο βάρβαρο έθιμο ενάντια στις γυναίκες και να επεκτείνεται και στην Ευρώπη.
Φαίνεται ότι οι νόμοι δεν επαρκούν, είναι απαραίτητη η ενημέρωση, η μόρφωση, η στήριξη σε όσους χρειάζεται, για να καταπολεμηθεί η αγριότητα αυτή. Η Ευρώπη και η χώρα μας οφείλουν να προασπιστούν τα δικαιώματα των γυναικών που κατάφωρα παραβιάζονται.
Αυτό απαιτεί το πολυπολιτισμικό, πολύχρωμο πρόσωπο της ‘Νέας Ευρώπης’, αυτό απαιτεί ο ανθρωπισμός και ο σεβασμός στην οντότητα που λέγεται άνθρωπος.
Ανδρέας Μ. Καραγιάννης
Κάθε λεπτό στον πλανήτη μας ακρωτηριάζονται έξι κορίτσια με τη συγκεκριμένη άγρια πρακτική, που εφαρμόζεται σε 28 χώρες της Αφρικής αλλά και σε χώρες της Ασίας.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως οι Χετταίοι, οι Αιθίοπες και οι Φοίνικες πραγματοποιούσαν κλειτοριδεκτομή στα κορίτσια, ενώ ιστορικοί και ανθρωπολόγοι έχουν μελετήσει την πρακτική αυτή σε περιοχές της Αφρικής, στις Φιλιππίνες, σε φυλές του Αμαζονίου, στους Ίνκας και στους Αβορίγινες της Αυστραλίας.
Λαοί και φυλές που την εφαρμόζουν, οδηγούνται σε αυτή τη πρακτική επειδή πιστεύουν ότι η κλειτορίδα είναι πηγή και φορέας κακών. Η βίαιη αυτή πρακτική αποτελεί απογέννημα της αντίληψης ότι η σεξουαλική απόλαυση συνιστά για τη γυναίκα ένα ακόμα φορέα δεινών.
Με βάση αυτή τη θεώρηση, μέσω της κλειτοριδεκτομής, οι γυναίκες έχουν σωστή σεξουαλική συμπεριφορά και μειωμένη επιθυμία για ερωτικές συναναστροφές, πράγμα που τις κάνει να παραμένουν πιστές στο μεγάλωμα των παιδιών και στο σύζυγό τους.
Από το 1997 έχουν γίνει προσπάθειες να σταματήσει αυτή η βαναυσότητα. Το 2010 ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας μαζί με τον ΟΗΕ δημοσίευσε μια παγκόσμια στρατηγική για να σταματήσει αυτή η βάναυση πρακτική. Από το 2013 η κλειτοριδεκτομή θεωρείται παράνομη σε 26 Αφρικανικές χώρες. Ο νόμος όμως δεν εφαρμόζεται, υπερισχύει το έθιμο.
Δυστυχώς, αν και στην Ευρώπη η κλειτοριδεκτομή θεωρείται έγκλημα, ο ακρωτηριασμός έχει επεκταθεί σε πολλές χώρες όπως η Αυστρία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Συγκεκριμένα το 2014 η εφημερίδα GUARDIAN ξεκίνησε καμπάνια κατά της κλειτοριδεκτομής στη Βρετανία, όπου κάθε χρόνο υποβάλλονται εκατοντάδες νεαρά κορίτσια. Μόνο το 2013, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασαν γιατροί σε Αγγλία και Ουαλία είχαν υποστεί το μαρτύριο 66 χιλιάδες γυναίκες και 24 χιλιάδες κορίτσια μικρότερα των 15 ετών.
Οι υποθέσεις που φτάνουν τελευταία στη δικαιοσύνη καταμαρτυρούν πως η βάναυση αυτή πρακτική έχει ‘μεταναστεύσει’ και στην Ευρώπη. Δυστυχώς αυτή η βαρβαρότητα ‘μετανάστευσε’ και στη χώρα μας. Γυναίκες ‘θεραπεύτριες’ μαζί με ‘διορισμένους ιμάμηδες’ υποβάλλουν νεαρά κορίτσια στην επώδυνη αυτή πρακτική.
Καταγγελίες εργαζομένων σε ΜΚΟ που ασχολείται με πρόσφυγες καταδεικνύουν ότι αυτό το ‘έθιμο’ επεκτείνεται και στη χώρα μας. Συγκεκριμένα αναφέρουν ότι χιλιάδες γυναίκες στη χώρα μας έχουν υποστεί αυτό το βασανιστήριο.
Ιδιαίτερα στην Αθήνα και τα hotspots, έχει οργανωθεί μια ‘μικρή βιομηχανία’ για κλειτοριδεκτομές, με υπεύθυνους επιτηρητές και εκτελεστές. Πιθανά, λένε γιατροί και άνθρωποι των ΜΚΟ, η πρακτική αυτή λειτουργεί και ως τρόπος διατήρησης της πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Δεν είναι όμως επιτρεπτό, ηθικά και νομικά, να υφίσταται ένα τόσο βάρβαρο έθιμο ενάντια στις γυναίκες και να επεκτείνεται και στην Ευρώπη.
Φαίνεται ότι οι νόμοι δεν επαρκούν, είναι απαραίτητη η ενημέρωση, η μόρφωση, η στήριξη σε όσους χρειάζεται, για να καταπολεμηθεί η αγριότητα αυτή. Η Ευρώπη και η χώρα μας οφείλουν να προασπιστούν τα δικαιώματα των γυναικών που κατάφωρα παραβιάζονται.
Αυτό απαιτεί το πολυπολιτισμικό, πολύχρωμο πρόσωπο της ‘Νέας Ευρώπης’, αυτό απαιτεί ο ανθρωπισμός και ο σεβασμός στην οντότητα που λέγεται άνθρωπος.
Ανδρέας Μ. Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου