Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος γράφει τα έξης , στηλιτεύοντας όσους προκαλούν όχληση στο εκκλησίασμα και φεύγουν πριν από την ολοκλήρωση των Ιερών Ακολουθιών:
σπρώχνοντας το διπλανό τους, γενόμενοι έξω φρένων. ’Έχω αναφερθεί πολλές φορές σ’ αυτό το θέμα και δεν θά σταματήσω να μιλώ.
Δεν βλέπετε πόση τάξη επικρατεί στους παγανιστικούς Ολυμπιακούς αγώνες, όταν ό τελετάρχης με στεφάνι στο κεφάλι του, διασχίζει την αρένα ενδεδυμένος με μακρύ χιτώνα, κρατώντας ραβδί στο χέρι του και ό τελάλης φωνάζει για να γίνει ησυχία και τάξη; Δεν είναι αισχρό το γεγονός ότι εκεί όπου βασιλεύει ό διάβολος επικρατεί τόση ησυχία, ένώ εδώ όπου ό Χριστός μάς προσκαλεί να προσέλθουμε, γίνεται τέτοιος σάλος; Ησυχία στην αρένα, και σάλος στην εκκλησία! Γαλήνη στο πέλαγος, και θύελλα στο λιμάνι!
Όταν σάς προσκαλούν σε δείπνο, δεν είναι σωστό να φεύγετε πριν από τούς άλλους, ακόμη κι αν έχετε τελειώσει πριν άπ’ αυτούς. Ένώ εδώ, όταν τελούνται τα φρικτά Μυστήρια τού Χριστού και είναι σε εξέλιξη οι ιερατικές λειτουργίες, εσείς σηκώνεστε στη μέση της ακολουθίας και φεύγετε; Πώς είναι δυνατόν αυτό να συγχωρεθεί; Πώς είναι δυνατόν να δικαιολογηθεί;
Ό Ιούδας, αφού έλαβε τη Μετάληψη στον Μυστικό Δείπνο τού Κυρίου εκείνη την τελευταία νύχτα, βγήκε έξω ευθύς αμέσως, ένώ οι άλλοι παρέμεναν ακόμη στο τραπέζι. Βλέπετε τίνος το παράδειγμα ακολουθούν εκείνοι, οι όποιοι σπεύδουν να φύγουν πριν από την καταληκτική ευλογία τού ιερέως;»
(Ομιλία κατά την εορτή των Θεοφανείων)
«Ορισμένοι δεν προσεγγίζουν το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας με φόβο άλλα με ταραχή, διαγκωνιζόμενοι αλλήλους, παροργιζόμενοι, μαλώνοντας και
σπρώχνοντας το διπλανό τους, γενόμενοι έξω φρένων. ’Έχω αναφερθεί πολλές φορές σ’ αυτό το θέμα και δεν θά σταματήσω να μιλώ.
Δεν βλέπετε πόση τάξη επικρατεί στους παγανιστικούς Ολυμπιακούς αγώνες, όταν ό τελετάρχης με στεφάνι στο κεφάλι του, διασχίζει την αρένα ενδεδυμένος με μακρύ χιτώνα, κρατώντας ραβδί στο χέρι του και ό τελάλης φωνάζει για να γίνει ησυχία και τάξη; Δεν είναι αισχρό το γεγονός ότι εκεί όπου βασιλεύει ό διάβολος επικρατεί τόση ησυχία, ένώ εδώ όπου ό Χριστός μάς προσκαλεί να προσέλθουμε, γίνεται τέτοιος σάλος; Ησυχία στην αρένα, και σάλος στην εκκλησία! Γαλήνη στο πέλαγος, και θύελλα στο λιμάνι!
Όταν σάς προσκαλούν σε δείπνο, δεν είναι σωστό να φεύγετε πριν από τούς άλλους, ακόμη κι αν έχετε τελειώσει πριν άπ’ αυτούς. Ένώ εδώ, όταν τελούνται τα φρικτά Μυστήρια τού Χριστού και είναι σε εξέλιξη οι ιερατικές λειτουργίες, εσείς σηκώνεστε στη μέση της ακολουθίας και φεύγετε; Πώς είναι δυνατόν αυτό να συγχωρεθεί; Πώς είναι δυνατόν να δικαιολογηθεί;
Ό Ιούδας, αφού έλαβε τη Μετάληψη στον Μυστικό Δείπνο τού Κυρίου εκείνη την τελευταία νύχτα, βγήκε έξω ευθύς αμέσως, ένώ οι άλλοι παρέμεναν ακόμη στο τραπέζι. Βλέπετε τίνος το παράδειγμα ακολουθούν εκείνοι, οι όποιοι σπεύδουν να φύγουν πριν από την καταληκτική ευλογία τού ιερέως;»
(Ομιλία κατά την εορτή των Θεοφανείων)