Είναι ευρύτερα γνωστό ότι προστάτης των λεπρών είναι ο Άγιος Λάζαρος. Στην ουσία πρόκειται για μια λανθασμένη εντύπωση, η οποία σχετίζεται με το γεγονός ότι τα πρώτα Λεπροκομεία των Δυτικών κτίστηκαν από τάγματα Λαζαριστών.
Άλλωστε ο Λάζαρος της παραβολής, ο οποίος έτρωγε τα ψίχουλα από τα τραπέζια των πλουσίων και του οποίου τα σκυλιά έγλυφαν τις πληγές (Λουκά κεφ. ιστ΄, 20), φέρεται να έπασχε από λέπρα και όχι ο φίλος του Χριστού, τον οποίο τριήμερο ανέστησε ο Χριστός.
Να σημειωθεί ότι ο λεπρός Λάζαρος της παραβολής δεν θεωρείται από την Εκκλησία μας Άγιος.
Η ιστορία του Αγίου Ζωτικού είναι από τις πιο συγκινητικές ιστορίες που συναντούμε στην χριστιανική αγιολογία. Ο Ζωτικός έζησε στα χρόνια που βασίλευε ο Μέγας Κωνσταντίνος (306-337μ. Χ.)
Καταγόταν από επιφανή οικογένεια, είχε σπουδαία μόρφωση και κατείχε τον βαθμό του μαγιστριανού. Τα χρόνια εκείνα έπληξε την Κωνσταντινούπολη επιδημία λέπρας, ασθένεια μεταδοτική και αθεράπευτη την εποχή εκείνη.
Ο αυτοκράτορας διέταξε, προκειμένου να μην εξαπλωθεί η ασθένεια, όσους έπασχαν από λέπρα να τους ρίχνουν στην θάλασσα. Ο Άγιος Ζωτικός παρουσιάστηκε στον αυτοκράτορα και του ζήτησε χρήματα προκειμένου να αγοράσει πολύτιμους λίθους και χρυσό για την αυτοκρατορία.
Πράγματι, ο αυτοκράτορας του έδωσε άφθονα χρήματα, εκείνος όμως με αυτά εξαγόραζε στρατιώτες και αξιωματούχους, προκειμένου να επιτύχει την απελευθέρωση των λεπρών οι οποίοι συλλαμβάνονταν.
Στη συνέχεια τους οδηγούσε κάπου έξω από την Κωνσταντινούπολη, σε κάποιο βουνό που ονομάζονταν Ελαιώνας και εκεί έφτιαχνε οικήματα προκειμένου να κατοικούν οι λεπροί. Όταν πέθανε ο Μέγας Κωνσταντίνος, τη βασιλεία ανέλαβε ο υιός του Κωνστάντιος.
Συνέβη μάλιστα να προσβληθεί από λέπρα και η κόρη του Κωνστάντιου, την οποία παρέδωσε ο ίδιος ο πατέρας της στους δήμιους για να τη ρίξουν στην θάλασσα, αλλά την ελευθέρωσε και αυτήν ο Ζωτικός, με τον ίδιο τρόπο που έσωζε και τους άλλους λεπρούς.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν και ο Κωνστάντιος ζήτησε από τον Ζωτικό λογαριασμό για τα χρήματα τα οποία είχε λάβει για να επενδύσει σε χρυσό, μαργαριτάρια και πολύτιμους λίθους. Ο Ζωτικός τελικά αποκάλυψε τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποίησε τα χρήματα και τον οδήγησε στον τόπο που κατοικούσαν οι λεπροί, μαζί και η κόρη του.
Ο Κωνστάντιος εξαγριώθηκε για την ανυπακοή του Ζωτικού και ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία του, ο οποίος δέθηκε από τα χέρια και τα πόδια σε δύο άλογα τα οποία και τον διαμέλισαν. Ο Κωνστάντιος στη συνέχεια μεταμελήθηκε, απέδωσε τιμές στο νεκρό του Ζωτικού και έκτισε μεγάλο νοσοκομείο για τη νοσηλεία των λεπρών της Πόλης.
Από τότε οι λεπροί θεωρούν τον Άγιο Ζωτικό προστάτη τους. Φέτος, συνεχίζοντας την μακρά παράδοση των προκατόχων του, η οποία τα τελευταία χρόνια είχε διακοπεί, ο Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος θα τελέσει τη Θ. Λειτουργία στο ναό του Αγίου Λαζάρου του Λωβοκομείου, το Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011, ημέρα της εορτής του Αγίου Ζωτικού.
Τηρώντας την παράδοση, θα ψαλλεί και επιμνημόσυνη δέηση για τους ασθενείς του Ιδρύματος που έφυγαν από τη ζωή κατά την παραμονή τους εκεί.
Δρ. Ανδρέας Φρ. Μιχαηλίδης
Πηγή: Σύνδεσμος Κληρικών Χίου
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: "ΕΔΩ"
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Το oliiorthodoxia.blogspot.gr ουδεμία ευθύνη (με σχετική σημείωση της πηγής), εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων – απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mailoliiorthodoxia@gmail.com έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, email, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.
Άλλωστε ο Λάζαρος της παραβολής, ο οποίος έτρωγε τα ψίχουλα από τα τραπέζια των πλουσίων και του οποίου τα σκυλιά έγλυφαν τις πληγές (Λουκά κεφ. ιστ΄, 20), φέρεται να έπασχε από λέπρα και όχι ο φίλος του Χριστού, τον οποίο τριήμερο ανέστησε ο Χριστός.
Να σημειωθεί ότι ο λεπρός Λάζαρος της παραβολής δεν θεωρείται από την Εκκλησία μας Άγιος.
Η ιστορία του Αγίου Ζωτικού είναι από τις πιο συγκινητικές ιστορίες που συναντούμε στην χριστιανική αγιολογία. Ο Ζωτικός έζησε στα χρόνια που βασίλευε ο Μέγας Κωνσταντίνος (306-337μ. Χ.)
Καταγόταν από επιφανή οικογένεια, είχε σπουδαία μόρφωση και κατείχε τον βαθμό του μαγιστριανού. Τα χρόνια εκείνα έπληξε την Κωνσταντινούπολη επιδημία λέπρας, ασθένεια μεταδοτική και αθεράπευτη την εποχή εκείνη.
Ο αυτοκράτορας διέταξε, προκειμένου να μην εξαπλωθεί η ασθένεια, όσους έπασχαν από λέπρα να τους ρίχνουν στην θάλασσα. Ο Άγιος Ζωτικός παρουσιάστηκε στον αυτοκράτορα και του ζήτησε χρήματα προκειμένου να αγοράσει πολύτιμους λίθους και χρυσό για την αυτοκρατορία.
Πράγματι, ο αυτοκράτορας του έδωσε άφθονα χρήματα, εκείνος όμως με αυτά εξαγόραζε στρατιώτες και αξιωματούχους, προκειμένου να επιτύχει την απελευθέρωση των λεπρών οι οποίοι συλλαμβάνονταν.
Στη συνέχεια τους οδηγούσε κάπου έξω από την Κωνσταντινούπολη, σε κάποιο βουνό που ονομάζονταν Ελαιώνας και εκεί έφτιαχνε οικήματα προκειμένου να κατοικούν οι λεπροί. Όταν πέθανε ο Μέγας Κωνσταντίνος, τη βασιλεία ανέλαβε ο υιός του Κωνστάντιος.
Συνέβη μάλιστα να προσβληθεί από λέπρα και η κόρη του Κωνστάντιου, την οποία παρέδωσε ο ίδιος ο πατέρας της στους δήμιους για να τη ρίξουν στην θάλασσα, αλλά την ελευθέρωσε και αυτήν ο Ζωτικός, με τον ίδιο τρόπο που έσωζε και τους άλλους λεπρούς.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν και ο Κωνστάντιος ζήτησε από τον Ζωτικό λογαριασμό για τα χρήματα τα οποία είχε λάβει για να επενδύσει σε χρυσό, μαργαριτάρια και πολύτιμους λίθους. Ο Ζωτικός τελικά αποκάλυψε τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποίησε τα χρήματα και τον οδήγησε στον τόπο που κατοικούσαν οι λεπροί, μαζί και η κόρη του.
Ο Κωνστάντιος εξαγριώθηκε για την ανυπακοή του Ζωτικού και ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία του, ο οποίος δέθηκε από τα χέρια και τα πόδια σε δύο άλογα τα οποία και τον διαμέλισαν. Ο Κωνστάντιος στη συνέχεια μεταμελήθηκε, απέδωσε τιμές στο νεκρό του Ζωτικού και έκτισε μεγάλο νοσοκομείο για τη νοσηλεία των λεπρών της Πόλης.
Από τότε οι λεπροί θεωρούν τον Άγιο Ζωτικό προστάτη τους. Φέτος, συνεχίζοντας την μακρά παράδοση των προκατόχων του, η οποία τα τελευταία χρόνια είχε διακοπεί, ο Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος θα τελέσει τη Θ. Λειτουργία στο ναό του Αγίου Λαζάρου του Λωβοκομείου, το Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011, ημέρα της εορτής του Αγίου Ζωτικού.
Τηρώντας την παράδοση, θα ψαλλεί και επιμνημόσυνη δέηση για τους ασθενείς του Ιδρύματος που έφυγαν από τη ζωή κατά την παραμονή τους εκεί.
Δρ. Ανδρέας Φρ. Μιχαηλίδης
Πηγή: Σύνδεσμος Κληρικών Χίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Το oliiorthodoxia.blogspot.gr ουδεμία ευθύνη (με σχετική σημείωση της πηγής), εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων – απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mailoliiorthodoxia@gmail.com έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, email, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.