Ο Καλύμνιος ασκητής και ιερομόναχος Μακάριος Κουλιανός μόναζε στο Άγιον Όρος επί δεκαετίες. Το 1899 επέστρεψε στο νησί του ο γαλήνιος αυτός άνθρωπος του Θεού,
ο βιβλικός νηστευτής, σε ηλικία 87 ετών. Γιατί ο ηλικιωμένος αυτός Αγιορείτης άφησε το Περιβόλι της Παναγίας; Απάντηση δίνει μία σύντομη βιογραφία του. «Εγκατέλειψε το πνευματικό μεγαλείο του Αγίου Όρους υπακούων σε επαναλαμβανόμενη επί πενταετίαν υπόδειξη της Υπεραγίας
Θεοτόκου». Η Παναγία λοιπόν επανειλημμένα του είπε ν’ αφήσει το Περιβόλι της. Φοβούμενος καμία καλοστημένη δαιμονική παγίδα επί μία πενταετία προσευχόταν θερμά, αν είναι θείο θέλημα να εξέλθει στον κόσμο. Η Παναγία τον βεβαίωσε σίγουρα γι’ αυτή την έξοδο.
Ο Γέροντας έκειρε τη μοναχή Μακαρία († 1952) το 1899. Την ακολούθησαν δέκα ευλαβείς νέες, που ίδρυσαν τη μονή της Αγίας Αικατερίνης. Σύστησε και την αδελφότητα της Αγίας Σοφίας. Τον έστειλε λοιπόν η Παναγία στην Κάλυμνο, για να συστήσει τον μοναχισμό της.
Την ίδια εποχή ένας άλλος Αγιορείτης έφθασε στην Κάλυμνο, ο ιερομόναχος Κύριλλος, που είχε την καταγωγή από τη γειτονική Κω και είχε ασκηθεί επί αρκετά έτη στον ιερό Άθωνα. Υπήρξε αφιλάργυρος, ελεήμων και φιλόστοργος πνευματικός πατήρ. Διετέλεσε Πνευματικός της μονής Ευαγγελίστριας Άργους Καλύμνου, με πρώτη ηγουμένη τη λίαν ενάρετη Γερόντισσα Μαγδαληνή, που εκοιμήθη σε ηλικία 105 ετών το 1952. Εμείς γνωρίσαμε την ευλαβέστατη διάδοχό της, που με μεγάλη συγκίνηση μιλούσε για τη Γερόντισσά της, και παρότι είχαν περάσει πενήντα χρόνια από την κοίμησή της, αναφερόταν σαν να είχε κοιμηθεί χθές.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αγνής Μαγκλή, Το Γεροντικό της Καλύμνου, στον τόμο Κάλυμνος Ελληνορθόδοξος ορισμός του Αιγαίου, Αθήνα 1994, σσ. 460-467.
Πηγές: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α΄– 1901-1955, § Ιερομόναχος Μακάριος Αγιορείτης (1812-1913), σελ. 110-112, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.
http://www.pemptousia.gr
ο βιβλικός νηστευτής, σε ηλικία 87 ετών. Γιατί ο ηλικιωμένος αυτός Αγιορείτης άφησε το Περιβόλι της Παναγίας; Απάντηση δίνει μία σύντομη βιογραφία του. «Εγκατέλειψε το πνευματικό μεγαλείο του Αγίου Όρους υπακούων σε επαναλαμβανόμενη επί πενταετίαν υπόδειξη της Υπεραγίας
Θεοτόκου». Η Παναγία λοιπόν επανειλημμένα του είπε ν’ αφήσει το Περιβόλι της. Φοβούμενος καμία καλοστημένη δαιμονική παγίδα επί μία πενταετία προσευχόταν θερμά, αν είναι θείο θέλημα να εξέλθει στον κόσμο. Η Παναγία τον βεβαίωσε σίγουρα γι’ αυτή την έξοδο.
Ο Γέροντας έκειρε τη μοναχή Μακαρία († 1952) το 1899. Την ακολούθησαν δέκα ευλαβείς νέες, που ίδρυσαν τη μονή της Αγίας Αικατερίνης. Σύστησε και την αδελφότητα της Αγίας Σοφίας. Τον έστειλε λοιπόν η Παναγία στην Κάλυμνο, για να συστήσει τον μοναχισμό της.
Την ίδια εποχή ένας άλλος Αγιορείτης έφθασε στην Κάλυμνο, ο ιερομόναχος Κύριλλος, που είχε την καταγωγή από τη γειτονική Κω και είχε ασκηθεί επί αρκετά έτη στον ιερό Άθωνα. Υπήρξε αφιλάργυρος, ελεήμων και φιλόστοργος πνευματικός πατήρ. Διετέλεσε Πνευματικός της μονής Ευαγγελίστριας Άργους Καλύμνου, με πρώτη ηγουμένη τη λίαν ενάρετη Γερόντισσα Μαγδαληνή, που εκοιμήθη σε ηλικία 105 ετών το 1952. Εμείς γνωρίσαμε την ευλαβέστατη διάδοχό της, που με μεγάλη συγκίνηση μιλούσε για τη Γερόντισσά της, και παρότι είχαν περάσει πενήντα χρόνια από την κοίμησή της, αναφερόταν σαν να είχε κοιμηθεί χθές.
Στο αγίασμα του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου, (φωτ. π. 1890)
Ο μακάριος Γέροντας Μακάριος ειχε οσιακό τέλος. «Ο αγωνοθέτης Κύριος κάλεσε κοντά του τον δοκιμασμένο και θεοφόρο Γέροντα Μακάριο για να τον ανταμείψη για την επί γης άθλησή του. Ικανοποιημένος για την ταπεινή προσφορά του στον γυναικείο Μοναχισμό της Καλύμνου με συγκίνηση επανέλαβε τα λόγια του Θεοδόχου Συμεώνος: “Νύν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα…” και παρέδωσε το πνεύμα του στα χέρια του Σωτήρος του την 10η Νοεμβρίου 1913».ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αγνής Μαγκλή, Το Γεροντικό της Καλύμνου, στον τόμο Κάλυμνος Ελληνορθόδοξος ορισμός του Αιγαίου, Αθήνα 1994, σσ. 460-467.
Πηγές: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α΄– 1901-1955, § Ιερομόναχος Μακάριος Αγιορείτης (1812-1913), σελ. 110-112, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.
http://www.pemptousia.gr