Αλήθεια. Έχεις σκεφτεί ποτέ σου, να ζητά το παιδί σου

Αλήθεια. Έχεις σκεφτεί ποτέ σου, να ζητά το παιδί σου φαγητό και να μην έχεις να του δώσεις;
Κι όμως Χριστιανοί μου, αυτό συμβαίνει στο σπίτι του γείτονά μας, του γνωστού μας ή του αγνώστου συνανθρώπου μας... κι αύριο ίσως η πείνα και η δυστυχία, να επισκεφθεί το δικό μας σπίτι, το δικό μας παιδί, εμάς τους ίδιους.

Γι αυτό να μην ξεχνάμε να ευχαριστούμε και να δοξάζουμε τον Άγιο Τριαδικό Θεό, για τον άρτον τον επιούσιον που μας προσφέρει καθημερινά... Και να μην ξεχνάμε ποτέ να προσφέρουμε από το περίσσευμά μας, όσο μας επιτρέπουν οι συνθήκες, στον πάσχοντα συνάνθρωπό μας. Κι αν δεν μπορούμε να ελεήσουμε υλικά, ας ελεήσουμε πνευματικά με το να προσευχόμαστε για τον πάσχοντα πλησίον μας.

Ας θυμηθούμε τα λόγια του Χριστού μας: "πείνασα, και μου δώσατε να φάω. Δίψασα και μου δώσατε να πιω. Ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε. Γυμνός ήμουν, και με ντύσατε. Ασθένησα, και με επισκεφθήκατε. Στην φυλακή ήμουν, και ήρθατε να με επισκεφθήτε".

Με εν Χριστώ αγάπη, π.Κωνσταντίνος

Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: "ΕΔΩ"